Εξώασκος πυρηνοκάρπων.

Προκαλών οργανισμός: Taphrina deformans  (berk.) tul. Taphrina pruni (fuck.) tul.

Φάσμα προσβαλλομένων: ροδακινιά, αμυγδαλιά, δαμασκηνιά, καλλωπιστικά.

Συχνότητα και σπουδαιότητα:
Ο μύκητας προκαλεί σοβαρά προβλήματα σε φυτείες και φυτώρια σε ψυχρά και υγρά κλίματα. Το βάθος της ζημιάς διαφέρει από χρόνο σε χρόνο και από είδος σε είδος. Τα πλέον ευπαθή γένη είναι: Elberta, J. H. Hale, Harko, Nektared 4.

Για τη μόλυνση στις αρχές της άνοιξης απαιτείται θερμοκρασία κατά μέσο όρο 5°C, ενώ για τον
ιδανικό πολλαπλασιασμό του μύκητα χρειάζεται θερμοκρασία 5-10 °C συνοδευόμενη από βροχή,
ομίχλη και δροσιά.

Ο μύκητας διαχειμάζει στο φλοιό του δέντρου, στα κλαδιά και στα πεσμένα φύλλα με ασκούς. Αν εισέλθει στο έδαφος, παραμένει ζωντανός ως σαπρόφυτο για χρόνια. Τα σπόρια που αναπτύσσονται στους ασκούς πολλαπλασιάζονται βλασταίνοντας. Το μυκήλιο του μύκητα διασπείρεται και θρέφεται στα αυλάκια μεταξύ των κυττάρων.

Συμπτώματα:



Ένα εξωτερικό σύμπτωμα της υπερτροφίας του ιστού είναι η πάχυνση και η παραμόρφωση των προσβεβλημένων τμημάτων του φυτού –κυρίως των φύλλων. Στην αρχή εμφανίζονται στα νεαρά φύλλα ελλειπτικές ή κυκλικές κόκκινες κηλίδες. Τα αναπτυσσόμενα φύλλα ζαρώνουν και το χρώμα τους γίνεται βαθυκόκκινο. Μεγαλώνουν, παχαίνουν και παραμορφώνονται. Ακόμα και τα άνθη ενδέχεται να καταστραφούν. Παραμορφώνονται και καθίστανται άγονα.

Η μόλυνση προχωρεί και στους καρπούς. Ύστερα, εμφανίζονται φουσκάλες στην επιφάνεια του καρπού, τα μολυσμένα σημεία παίρνουν χρώμα καστανό και σαπίζουν. Ανάλογα με την ένταση της ασθένειας το δέντρο μπορεί να απωλέσει όλη του την παραγωγή.